Ja, dan wil je het allemaal zo informeel mogelijk doen, maar om een webwinkeltje te starten heb je wel een bankrekening nodig en een registratie bij de Kamer van Koophandel. Daar wilden ze van alles van me weten, te beginnen met … een naam.
Tja, wat moet je dan? Even dacht ik dat Lutjeboek wel een leuke naam was. Maar 'leuk' was precies de zwakte: mooie boekjes maken is een serieuze bezigheid. Enkele toepasselijke namen voor een kleine uitgeverij van tekst en beeld – zoals Grafein en Folium – bleken al in gebruik door vergelijkbare bedrijven en organisaties.
Epicurus kwam wel tientallen keren voor in het Handelsregister, maar niet als naam van een uitgeverij of iets soortgelijks. Epicuur was in het Handelsregister helemaal niet aanwezig.
Voor wie niet een-twee-drie weet over wie ik het heb: Epicurus (Athene, 341 v. Chr. - 270 v. Chr.) pleitte voor soberheid, zelfredzaamheid, rechtvaardigheid en vriendschap. Hij streefde persoonlijk geluk en genot na. Niet vluchtig, maar langdurig: geen kortstondige behoeftebevrediging, maar een blijvend gevoel van welbehagen, gemoedsrust en onverstoorbaarheid.
Epicurus ontraadde het bekleden van publieke functies en het trekken van te veel aandacht. Hij meende de beoogde gemoedstoestand vooral te kunnen bereiken in een teruggetrokken leven te midden van vrienden, die hij bij voorkeur ontmoette in zijn (beroemde) tuin.
Epicuur (de verouderde Nederlandse naam) is net wat interessanter doordat de lezer er misschien niet direct de filosoof in herkent, maar misschien na enig nadenken wel. Om vervolgens misschien overeenkomsten te zien tussen de opzet van dit uitgeverijtje en de ideeën van de filosoof. Of misschien niet; ook goed.
Epicuur dus. De bank en de Kamer van Koophandel waren tevreden. En wij hebben trouwens ook best een aantrekkelijke tuin.